Ik wilde heel graag mijn blog 'officieel' met dit bericht beginnen maar toen kwam het tv programma 'Naaste familie' en daar móest en zou ik even over schrijven.. Haha, afijn, dan nu de herkansing!
Ik gaf geld uit en niet te zuinig ook! Het besef kwam ineens, op een middag toen ik met mijn beste vriendin, in gsprek raakte over 'later'. Ik was toen 22 en ons gesprek ging over dingen als het kopen van een huis, hoe het ons later toch zou vergaan en wat we allemaal wel wilden hebben en doen. Op dat moment had ik bijna een jaar een baan als intercedent voor 36 uur, die baan kreeg ik aangeboden (meteen een aanstelling voor onbepaalde tijd) na het afronden van mijn stage vanuit mijn MBO Personeel & Arbeid opleiding en ik woonde nog steeds met mijn beste vriendin in de flat waar we tijdens onze studies waren ingetrokken.
Toen ging ik nadenken, want vaste lasten had ik amper. De huur en andere vaste lasten werden gesplitst en voor ons was dat per persoon een bedrag van +/- €400,- en de rest van mijn salaris verdween in mijn sociale leven, in het kopen van kleren en in persoonlijke verzorging enzovoort. Eén van mijn hoogtepunten, nu achteraf gekeken, was dat ik op een gegeven moment 13 verschillende parfums had waarvan ik er ongeveer 3 echt regelmatig gebruikte en wanneer er 1 flesje leeg was dan moest en zou die bijgekocht worden.
Het roer ging om.. Ik was niet meer gelukkig in mijn baan, ik stond stil in mijn ontwikkeling en ik begon mensen van mijn eigen leeftijd om mij heen te missen. Continu dacht ik ook: ''Is dit het dan nu?'' Ik was als 21/22-jarige in een landelijk bedrijf, met ruim 500 medewerkers, de jongste en ik was niet meer mezelf. Heel impulsief heb ik toen een HBO school gebeld, opleiding Personeel & Arbeid, voor een kennismakingsgesprek en besloten om weer voltijd naar school te gaan. Kort daarop ben ik ingesprek gegaan met mijn vestigingsmanager en is er een vaststellingsovereenkomst opgesteld en kreeg ik bijna 2 maand salarissen mee. In de tussentijd had ik mijn deel van de gezamelijke flat opgezegd en verhuisde ik, na ongeveer 3 jaar op mezelf te hebben gewoond, terug naar mijn ouders.
Het verdiepen in het consuminderen kwam toen echt op gang en ik werd minder impulsief als dat ik eerst was, ik ben nog steeds wel impulsief maar nu met iets meer overweging. Ik ging nadenken over hoe alles werkte, belastingen, toeslagen, vermogensheffing enzovoort en ik ontdekte bij mezelf dat ik er enorm rustig van word. In die periode ben ik gegroeid als persoon en nu wil ik mezelf steeds een stap verder ontwikkelen en mijn eigen reis volgen en delen met anderen via het internet, zo ontstond 'Eigenstewijste' omdat ik het allemaal zelf wil doen en er wijzer van wil worden!
1 opmerking:
Wat goed zeg dat je het roer zo hebt durven omgooien! Ik heb genoten van je verhaal. Inspirerend.
Een reactie posten